ไถ่ชีวิตโค-กระบือ วัดภูเขาทอง

 บันทึกความดี

ไถ่ชีวิตโค-กระบือ วัดภูเขาทอง

วันนี้ วันที่ ๖ เมษายน ๒๕๕๕  วัดพระศิวะเจ้า (สมาคมตันตระ)

ได้รวบรวมเงินบริจาคจากศิษยานุศิษย์ผู้มีจิตศรัธทา

ร่วมกันสร้างกุศล ไถ่ชีวิต แม่-ลูกโค ได้รวมทั้งสิ้น ๑๐ ตัว จากโรงฆ่าสัตว์แอนดาหนองจอก

โดยตัวแทนของวัดพระศิวะเจ้าได้นำแม่-ลูกโคที่ไถ่ชีวิตมาไปถวาย ณ วัดภูเขาทอง จ.อยุธยา

เพื่อให้แม่-ลูกโค ได้ใช้ชีวิตอยู่ที่เหลืออยู่อย่างสุขสบาย

และทางวัดภูเขาทองได้เปิดให้ชาวบ้านและผู้ใจบุญไปช่วยทำบุญให้อาหารเป็นประจำทุกวัน

ทุกๆคนก็สามารถไปเยี่ยมน้องวัวเหล่านี้ได้ 

ทั้งนี้ทางวัดพระศิวะเจ้าได้ถ่ายภาพมาให้ชมบรรยากาศและร่วมอนุโมทนากัน ณ ที่นี้ด้วย สาธุ

พี่มะขาม และ น้องขนุน ๒ พี่น้อง ลูกวัวกำพร้า

เจ้าสีแทน ลูกวัวกำพร้าวัยหนุ่ม กำลังดิ้นเพราะกลัวจะถูกเชือด

ดูสายตาที่อาบความหวังอันริบหรี่ของพวกเขาสิ...

จะเห็นได้ว่า วัวในภาพทุกตัว ผอมแห้งแรงน้อย เหลือแต่หนังติดกระดูก

ข้าพเจ้าได้สอบถามและได้คำตอบจากผู้เชือดว่า ...

"ต้องให้วัวอดอาหารสักประมาณสัปดาห์ เพื่อให้วัวหมดแรง

ตอนเชือดจะได้ไม่มีแรงดิ้น และเลือดจะได้ไม่เลอะเทอะ"... (เป็นเรื่องน่าหดหู่ยิ่งนัก)

เจ้าทรายขาว ลูกวัวกำพร้าวัยหนุ่มอีกตัว

คุณแม่สมศรี และน้องสิงหาวัย ๘ เดือน วัวแม่ลูกอ่อน

ที่เพิ่งรวบรวมเงินทำบุญที่วัดพระศิวะเจ้าได้ทันไถ่ชีวิตเค้า จากพวกเราทั้งหลายเมื่อคืนนี้

คุณแม่บุญช่วย และ คุณลูกบุญรอด วัวแม่-ลูกหนุ่มอีกคู่ กำลังจะรอดชีวิต

...... เดินทาง จากโรงเชือด มาสู่ วัด ......

คุณยิ่งยศ ตัวแทนวัดพระศิวะเจ้า พาน้องมะปราง มาถึงวัดภูเขาทอง จ.อยุธยาแล้ว!!

ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากเจ้าท่านอาวาส พระครูบรรพตสุวรรณวัฒน์

พาเจ้าสีแทนเข้าบ้านใหม่

น้องขนุน กับ พี่มะขาม (ลูกวัวกำพร้า) บนรถ และคุณแม่สมศรีกับ น้องสิงหาก็มาด้วย

พี่มะขาม

น้องสิงหา วัย ๘ เดือน

คุณแม่สมศรี

พี่ทรายขาว

คู่แม่ลูกบุญช่วย-บุญรอด "รอดแล้วจริงๆ"

พักในคอกกันก่อน

สีนวล พี่สาวของน้องมะปราง มาหลบอยู่นี่เอง (นั่ง)

เจ้าอาวาสวัดภูเขาทอง จ.อยุธยา ผู้รับอุปถัมถ์ เหล่าวัวมีวาสนาที่พวกเราช่วยกันร่วมกันไถ่ชีวิตไว้ฝูงนี้

พระครูบรรพตสุวรรณวัฒน์ ท่านเจ้าอาวาสวัดภูเขาทอง จ.อยุธยา และ คุณยิ่งยศ ตัวแทนวัดพระศิวะเจ้า

ใบอนุโมทนาบุญ

วัวคณะที่แล้วที่วัดพระศิวะเจ้าและผู้มีจิตศรัทธาร่วมกันไถ่ชีวิตถวายวัด

ทั้ง6ตัว อ้วนท้วนสมบูรณ์ดี ใช้ชีวิตอย่างเป็นสุข ไม่ต้องทำงานเหน็ดเหนื่อย

อยู่กันพร้อมหน้า พ่อ แม่ ลูก

แท้จริงแล้ว การร่วมบริจาคเงินเพื่อช่วยไถ่ชีวิตโคกระบือนั้น เป็นเพียงการแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ

หากยังมีผู้นิยมบริโภคเนื้อโคอยู่ ก็ยังคงต้องมีผู้ขายเช่นเดียวกัน

และชีวิตโค ทั้งพ่อ แม่ และลูก อีกเป็นจำนวนมากที่ต้องสูญเสียไป เพื่อสนองผู้บริโภค ทั้

งๆที่เราก็มีทางเลือกอื่นในการรับประทานอาหารเพื่อการดำรงชีวิต

หากแต่การร่วมทำบุญสร้างกุศลอย่างแท้จริง คือการแก้ปัญหาที่ต้นเหตุ

โดยการเลิกบริโภคเนื้อโคตั้งแต่วันนี้ และช่วยกันบอกต่อๆไปยังคนที่เรารัก

รวมไปถึงผู้คนรอบๆตัวเรา ให้พวกเขาได้ร่วมสร้างกุศลกันด้วยตัวของพวกเขาเอง

สำหรับเหตุผลในการไม่บริโภคเนื้อโคนั้นตามความเชื่อของวัดพระศิวะเจ้า (สมาคมตันตระ)

โค ไม่ใช่สัตว์ที่ถูกสร้างมาเป็นอาหาร หรือสมควรแก่การถูกฆ่า

เพราะโคไม่เคยพรากชีวิตใคร และไม่เคยบริโภคสัตว์อื่นใดเป็นอาหาร

กรรมนี้จึงไม่สมควรตกแก่เหล่าโค

วันนี้ ให้เราลองถามใจตัวเองว่า

"หากเขาไม่เคยกินเนื้อใคร เราถือสิทธิ์อะไรไปกินเนื้อเขา?"

โอม นมัช ศิวาย

วัดพระศิวะเจ้า